Ayşe ve ailesi İstanbul'da yaşıyorlardı. Annesi ve babası çalışıyordu. Okullar tatil olunca köye ninesinin ve dedesinin yanına kalmaya gidecekti. Bunun için çok heyecanlı ve bir o kadar da mutluydu. Köyü ve oradaki insanları çok seviyordu.
Karne günü geldi ve Ayşe köye gitti.3 ay köyde kalacaktı. Ayşe sekiz yaşında, kumral, kahverengi gözlü, akıllı, terbiyeli ve sevecen bir çocuktu. Ayşe’nin köyde bir sürü arkadaşı vardı. Emine yan komşunun kızlarından biriydi. Fatma karşı komşunun kızı, Ali de muhtarın oğluydu. Ayşe şehirde bulamadığı birlik ve beraberliği, komşuluğu, arkadaşlığı, yardımlaşmayı burada yaşıyordu. Burada doğal yaşam, organik besin, temiz hava ona iyi geliyordu. Sabah kahvaltısını yaptıktan sonra arkadaşlarıyla buluşur akşama kadar oynarlardı. O gün Fatmaların bahçesinde kadınlar ateş yakmış hamur yoğurmuşlar ekmek yapıyorlardı.
Köyün kadınları birlik ve beraberlik içinde hem eğlenip hem de ekmeklerini yapıyorlardı. Fatma’nın annesi çok becerikli, çok lezzetli yemekler yapardı. O gün çocuklara çeşitli börekler yaptı. Ayşe ve Emine peynirli börek, Fatma patatesli börek, Ali ise ıspanaklı börek seviyordu. Yanında ayran ile çok güzel karınlarını doyurdular. Köyün erkekleri bahçelerine sulama sistemi yapmak için toplandılar. Bu köyde çok güzel yardımlaşma birlik ve beraberlik vardı. Herkes birbirine yardım eder, eksiğini tamamlardı. Ömer dede çok yaşlı ve yalnız yaşayan biriydi. Muhtar köyde yaşayanları liste yapıp kimin neye ihtiyacı varsa not almıştı.
Ali on yaşında, akıllı, zeki ve babasına yardımcı olan bir çocuktu. Ali’nin bir de köpeği vardı adı Yumak’tı çok tatlı siyah beyaz renkli bir köpekti. Ömer dedeyi çocuklar her gün ziyaret eder ona yemek götürürlerdi. O da çocukları sever onlara masallar anlatırdı. O gün Ömer dedeye yemek götüren çocuklar Ömer dedenin kapısını çaldılar, fakat açan olmadı Emine ağlamaya başladı. Ömer dedeye bir şey oldu diye korktular.
Emine en küçükleri ve çok duygusal bir kızdı. Ali hemen babasını çağırdı. Babası kapıyı açtığında Ömer dede yere düşmüş baygın yatıyordu. Ali’nin babası hastaneye götürdü. Ömer dedenin tansiyonu çıktığı için fenalaşmış ve bayılmıştı. Ömer dede birkaç gün hastanede kaldıktan sonra evine döndü. Çocuklar Ömer dedeyi ziyarete gittiler, giderken de ona meyve ve yemekte götürdüler.
Ömer dede onları görünce çok mutlu oldu. Ayşe’nin günleri burada çok hızlı geçiyordu. Dedesi ve ninesi ile tarlaya gider akşama kadar bütün köylü tarlalarında çalışırlardı. Çocuklarda oyunlar oynardı. Bu köy yardımlaşmayı, dayanışmayı, birbirlerine sahip çıkmayı seven bir köydü. Birlikten her zaman kuvvet doğduğunu biliyorlardı. Köyün adı da Güzelköy’dü.
Ayşe İstanbul’a gidince köyünü ve insanlarını çok özlüyordu. Ailesine anlatacak bir sürü anıları olmuştu ve tatil bitmişti babası ve annesi Ayşe’yi alıp evlerine döndüler.
Elif Mina BOSTANCI
İsmetpaşa Ortaokulu
5/A Sınıfı Öğrencisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder