İnsan, evrende benzersiz bir güçtür; bazen iyiliğin kaynağı olur, bazen de karanlıkta kaybolabilir. Gücü sınırsızdır fakat bu güç her zaman doğru yönde kullanılmaz. Aynı kökten gelen, aynı millete mensup bireyler zaman zaman fikir ayrılıkları nedeniyle birbirine karşı durabilir hatta çatışabilirler. Bu ise insan olmanın temel değerleriyle çelişir.
Aile, bireylerin en temel ve vazgeçilmez topluluğudur. Kan bağı ya da evlilikle kurulan bağlar, ailenin temelini oluşturur. İster küçük bir çekirdek aile ister geniş bir topluluk olsun, aile; hayatımızın temel taşıdır. Bana göre “aile” kelimesi, sıradan bir kelimeden çok daha fazlasını ifade eder; o, sevgi, sorumluluk ve aidiyetin en güçlü ifadesidir.
Aile, insanın dünyaya geliş nedenidir. İçinde barındırdığı sıcaklık ve bağlılık, en zor anlarımızda bile bize güç verir. Arkadaşlar da hayatımızda önemli bir yer tutar ancak arkadaşların yeri ne kadar kıymetli olsa da onların ailemizin yerini tutması mümkün değildir.
Elbette her aile mükemmel değildir. Zorlu koşullar ve iletişim eksiklikleri aileyi yaşanmaz kılabilir. Anne ve babanın üzerindeki ağır sorumluluklar ile çocukların sorumluluk bilincinden yoksunluğu evde huzursuzluk yaratabilir. Böyle durumlarda aile, olması gereken sıcaklık ve güveni sağlayamaz hale gelir. Ancak gerçek sevgi ve saygıyla örülen aile, hayata anlam katar ve insanı güçlendirir.
Cemil Meriç’in dediği gibi “İnsanın özü sevgidir.” İşte, aile de sevgiyle yoğrulduğunda hayatımıza anlam katar ve bizi güçlü kılar.
Elif Mina BOSTANCI
İsmetpasa OO 6. Sınıf Öğrencisi