SOĞUK ŞEHİR

     
        Almanya Immenstadt'tayız. Burası Avrupa değil de sanki Kutuplar. Havaalanından çıktığımda göz gözü görmüyordu. Her taraf sisti. Teyzemle birlikte trene bindik. Orada otobüs yerine trene biniliyor. Otobüsler de var ama halk treni tercih ediyor. İki katlı ve oyun parklı trenler de var bu şehirde. 

        Almanya çevreye önem veren bir ülke. Teyzemle yolda yürürken teyzem bir pet şişe gördü, yerden aldı, çantasından bir poşet çıkardı ve şişeyi poşete koydu. Teyzeme bunun nedenini sorduğumda ''Yerdeki şişeleri bir geri dönüşüm fabrikasına verirsen para alıyorsun.'' dedi. Şaşırdım ve önüme  döndüm. 

        Bir de çöp diye bir şey var. İnsanlar kullanmadıkları eşyaları bir odaya bırakıyor. Bu odaya çöp diyorlar. Teyzemle oraya gittiğimizde odada kocaman bir kitaplık, içinde de bir sürü kitap vardı. Hatta o kadar çok kitap vardı ki oradaki bir masanın üzerinde kitap doluydu. Sadece kitaplar yoktu; bisikletler, oyuncaklar, tabaklar, saksılar ve biraz eskimiş koltuklar vardı. Hepsi sapasağlamdı ama ikinci eldi. Oradaki insanlar ihtiyacı olduğu zaman buradan eşya almaktan çekinmiyordu. Biz oraya kullanılmayan bir eşyayı bırakmaya gitmiştik.

        Her yola çıktığımızda iğrenç bir koku geliyor bu şehirde. Teyzeme bu kokunun kaynağını sorduğumda şu cevabı aldım: ''İnek dışkısı yol kenarlarındaki çimenlere gübre olsun diye su ile karıştırılıp dökülüyor.''

        Gelelim eğitim şekline. Okula sivil gidiyorlar öğrenciler. Pazartesi, salı, çarşamba ve perşembe günleri ödev yok. Cuma günü ise okul daha kısa ve ödev var.

        Almanlar sporu çok seviyorlar. Neredeyse herkesin bir arabası var ama her yere bisiklet ya da yürüyerek gidiyorlar. Almanya'da kalırken ben de kar ve su kayağı yapmayı öğrendim. Su kayağı yapmaya giderken her tarafta ellerinde çubuklarla yürüyüş yapan insanlar görüyordum. Bir keresinde biz de bir dağ yürüyüşüne gitmiştik. Dağın en tepesine kadar yürümüştük. Dağın tepesinden böğürtlen ve yaban mersini toplamıştık. Çok yorulmuştum. Teyzemin arkadaşı sırtında ağır bir çanta takmıştı ve çantanın üzerine de küçük kızını oturtmuştu. Kadına çok şaşırmıştım.

        Almanların bir törenine denk gelmiştim bir defasında. Çiftçiler ineklerini çanlar ve çiçeklerle süsleyip halka gösteriyordu. Halk da en güzel ineği seçiyordu. İnek sahipleri ve seyirciler geleneksel kıyafetler giyiyordu.

        Son olarak Almanya'da camiler yerine kiliseler, ezanlar yerine çanlar var. Daha çok şey var anlatacak ama ben burada bitiriyorum. Herkese iyi günler dilerim.

Serra KAZANCIOĞLU

İsmetpaşa Ortaokulu 6/D Sınıfı Öğrencisi