Yıl 2098, teknolojinin oldukça ilerlediği bir seneydi. Kimileri teknolojiyi eğlence ve oyun için kullansa da bazıları güzel faydalanıyordu teknolojiden. Bunlardan biri de Asel'di.
Asel hayal ettiği üniversiteyi yurt dışında okuyacaktı. Bir yandan hüzün diğer yandan sevinç yaşıyordu. Ailesinden ilk kez bu kadar uzaklaşacaktı. Artık vakit gelmişti. Asel yurt dışına gitmek için bavulunu hazırlamış, yola çıkmasına az bir zaman kalmıştı. Ailesi ile vedalaşıp yola çıkmıştı. Yolculuk sırasında ailesiyle sürekli mesajlaşıyor, onlara fotoğraflar atıyordu. Uzun süren yolculuktan sonra gideceği yere varmıştı. Orayı görünce Asel'in mavi gözleri fal taşı gibi açılmıştı.
Asel düzen kurmaya çalışıyordu. Annesinin yaptığı o güzel yemekleri yiyemeyecek, kendi yapmak zorunda kalacaktı. Bir gün Asel acıkmıştı ve dolabı açtığında dolapta bir tavuk olduğunu görmüştü. O sırada annesi Asel'i görüntülü arıyordu. Asel telefonu açıp konuşmaya başlamıştı. Annesi Asel'e "Kızım bu koku da ne?" diye sordu. Asel tavuğun bozuk olduğunu annesinden öğrendi ve onu yemedi. O an çok mutlu oldu. Teknoloji o kadar ilerlemişti ki telefondan koku bile alınabiliyordu. Hatta Asel arkadaşlarını arayıp Paris'teki değişik parfümlerin kokularını onlara koklatıyordu. O, ne kadar uzakta olsa da sevdiklerini görerek konuşuyor, onların kokularını alabiliyordu.
Teknolojiyi yararlı kullanmak bizlerin elinde. Haydi arkadaşlar, biz de teknoloji yararlı yönde kullanalım.
Asel Altınışık
İsmetpaşa Ortaokulu 6/C Sınıfı Öğrencisi
Çok güzel bir yazı olmuş.Emeğinize sağlık.
YanıtlaSil