“İYİ Kİ” VE “KEŞKE”LERİMİZ

Bazı anılar vardır unutmamak için dualar ettiğiniz. Belki tekrar rüyanızda bile olsa bu anı yaşamak için erkenden uyuduğunuz, düşündükçe huzurlu hissettiğiniz anılar… Aksine bazı anılar ise aklınıza geldikçe canınızı yakar, gözleriniz dolar, unutmak istediğiniz ama beyninizin unutmanıza izin vermediği anılardır onlar. Peki, sizce unutmak istediğimiz ve unutmak istemediğimiz anılarımızın arasındaki tek fark; bir anının güzel, bir anının kötü olması mıdır?

Aslında tüm yaşadıklarımız, iyisiyle kötüsüyle hayatımıza renk katar. Öyle bir zaman gelir ki o unutmak istediğiniz anılar hakkında iyi ki başıma gelmiş, dersiniz.  Belki de sizi kırıp üzen anılar sizin ders çıkarmanız için başınıza gelen, hayatınızda değişimlere sebep olacak, iyiliğiniz için başınıza gelen anılardır.

Her yaşadığınız kötü şey de sanki hayatınız her zaman çok kötü olacak, yaşamasanız daha iyi olacak gibi düşüncelere asla kapılmayın. Her an ölebilme ihtimaliyle yaşadığınız hayatınızda değersiz hissedip kendinizi yaşadıklarınız yüzünden suçlamaya bir saniyeniz bile olmamalı.

Hayatınızı küçümsemeyin, unutmayın ki herkes gibi siz de değerlisiniz.

 

                Bilge Yağmur ORAL

7/D

HEM SANAT HEM SANATÇI

Öğretmenler bizim için her zaman yol gösterici olmuştur. Amaçları bize öğretmek ve bizleri geleceğin yetişkinleri yapmaktır. Onlar bizi hayata hazırlar, gereken ne varsa öğretir ve bize nasihat verirler.

Öğretmen; bizim hatamızı düzelten, doğru yolda bize eşlik edendir. Yaptığımız hataları sabırla, sakince tekrar anlatandır. Konuyu anladığımızdan emin olmak isteyendir. Bizleri büyüten, disiplin, ahlak ve daha nicelerini bize sağlayan odur. Usanmadan, sıkılmadan her gün bizim için bize bir şeyler öğretmek için kalkandır. Kalem gibidir öğretmen, kendisi tükenirken arkasında izini bırakır. Ayrımcılık yapmaz, herkese eşit davranır. Sever, saygı gösterir; saygı bekler öğretmen.

Karanlık bir yolun meşalesidir öğretmen, bizler için yana yana kül olandır. İçindeki cevheri çıkarıp sana mücevher verendir. Ya o mücevheri değere bindirirsin ya da kullanamaz, kırar dökersin. Demem o ki öğretmen, hayattır.  Sanattır, aynı zamanda sanatçıdır öğretmen.

Benim buradaki gayem, öğretmenin kıymetini anlatmaktır. Dikkate alın bu söylediklerimi, umarım bir gün siz de yaşarsınız benim yaşadığım bu duyguları.

 

Yavuz Selim YİĞİT

7/B

7. SINIF TEKRAR ETKİNLİĞİ

 

‘GELECEK GENÇLERİN, GENÇLER İSE ÖĞRETMENLERİN ESERİDİR

Öğretmenler güneş gibilerdir. Güneş gibi toplumu aydınlatırlar. Heykeltıraş mermere nasıl şekil veriyorsa, onu oluşturuyorsa öğretmenler de çocuklara şekil verir ve onları oluşturur.

Öğretmenler çocuğa kendi bilgilerini anlatarak, onlara eğitim vererek onlara şekil vermiş olurlar. Onlar sabırla ve azimle öğrencilerini gelecek için hazırlarlar. Bir ayna misali öğrenciler öğretmenlerinden ne görürlerse onu yaparlar.

Çocukların kendi hayal güçleri ile hareket edebilmeleri için onları biraz olsun serbest bırakmak gerekir. Örneğin, bir öğretmen öğrenciye hep kendi istediğini yaptırıyorsa, onun kendi istediğini yapmasına izin vermiyorsa bir süre sonra o çocuk kendi hayal gücünü kullanmayı, faaliyet yapmayı ve daha birçok şeyi kullanamaz hâle gelir. Bu durumda o çocuk artık paslanmış hâle gelir. Bunun nedeni ise öğretmeninin ona kendi hayal gücünü kullanma konusunda engel olmasıdır.

Bir diğer öğretmen ise onu kendi hayal gücüne, yeteneğine güvenerek serbest bırakıp istediğini yapmasını sağlarsa çocuk daima işler ve pas tutmaz. Ne demişler? ‘’İşleyen demir pas tutmaz.’’ Bu durumda heykeltıraş öğretmenin bilgisi, mermer öğrenci ve usta da öğretmen konumuna girer. Bu cümleyi daha açık hale getirecek olursak öğretmenler kendi bilgilerini öğrencilerine öğretir ve öğrenciler bu bilgileri tam olarak anlamak için çalışırlar, okurlar ve en sonunda onlar da birer usta hâline gelirler.

Öğrencilerin usta hâline gelmesinde en büyük etken öğretmenlerdir. Bu bilgiler nesilden nesile aktarıldıkça usta sayısı artacak ve yeni ustalar yetişecektir. Başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk’ün ifadesiyle ‘’Gelecek gençlerin, gençler ise öğretmenlerin eseridir.’’

 

 Asel ALTINIŞIK

   7/C

İLK CEMRE

 

Öğretmen neyse öğrenci odur bence. Öğretmen öğretir, öğrenci öğrenir. Zaten bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıptır. Öğrenci ne zaman bir sıkıntı duysa hemen öğretmenine gitmelidir. Öğretmen öğretir, öğrenci öğrenmek isterse her şeyi yapar. 

Öğretmen kavramının Türkiye Cumhuriyeti'nde çok büyük önemi var. Öğretmen dendiğinde akla ilk gelen büyük önder Mustafa Kemal Atatürk’tür. Öğretmenler tıpkı heykeltıraş gibidir. Onlar, öğrenciyi hamur gibi yoğurur, onlara eğitim verir ve bilgileri ile kavurur.

Öğretmenlik çok kutsal bir meslektir. Herkes öğretmen olamaz. Öğretmen çok önemlidir, eğer öğretmeniniz yoksa çok şey kaybedersiniz. Öğretmen, öğrencinin gülüşüne düşen ilk cemredir.

Kısacası öğretmen, öğrencinin hayattaki en iyi arkadaşıdır. Öğretmen ile öğrenci ilişkisini “Heykeltraş mermere neyse öğretmen de öğrenciye odur.” cümlesiyle özetleyebiliriz. Ayrıca ağaca çıkan öğretmenin dala bakan öğrencisi olur.

 

Ömer Batu ACAR

7/D